Baseny

(fot. Basen Pool Świta)

Jeśli planujemy wydatek kilkudziesięciu tysięcy złotych, aby cieszyć się basenem we własnym ogrodzie, powinniśmy się do tej inwestycji dobrze przygotować. Jakimi dysponujemy środkami i co jest dla nas ważne? Czy to, by był trwały przez wiele lat? Czy ma być wkopany w grunt? Czy chcielibyśmy basen o lżejszej konstrukcji postawiony latem na ziemi, a zimą chowany? Czy będziemy się w nim tylko kąpać i relaksować, czy też zależy nam na wygodnym pływaniu? Jakie chcielibyśmy mieć wykończenie basenu – płytki, laminat, folia? Na jakich udogodnieniach szczególnie nam zależy – wygodne schody, reflektory, zadaszenia?
Na rynku oferowane są liczne modele basenów z różnych materiałów.

Najlepsze miejsce

Basen powinno się usytuować blisko domu, aby łatwo było doprowadzić do niego instalację wodociągową i elektryczną. Miejsce powinno być zaciszne i słoneczne, z daleka od drzew, których liście i igły mogłyby zanieczyszczać wodę.

 

Jeśli basen ma być wkopany w grunt, należy się upewnić, czy w wybranym miejscu nie ma korzeni drzew lub czy nie przebiegają tamtędy instalacje podziemne.

 

O pomoc w ustaleniu najlepszego miejsca warto się zwrócić do firmy sprzedającej baseny: specjalista uwzględni też nośność gruntu, poziom wód gruntowych oraz rodzaj gleby.

Wielkość i kształt

Z członkami rodziny warto ustalić, jak chcą korzystać z basenu: czy ma to być miejsce jedynie do wspólnych kąpieli i ochłody latem czy też do pływania sportowego? A może nawet do skoków do wody?

 

Standardowe przydomowe baseny mają wymiary 4 × 8 m i głębokość 1,5 m – wystarczające do kąpieli rekreacyjnej. Baseny o wymiarach 5 × 10 m są wygodniejsze do pływania, ale dużo droższe, zarówno w budowie, jak i eksploatacji – utrzymanie ich kosztuje ok. 50% więcej niż tych mniejszych. Basen do skoków z trampoliny musi mieć głębokość od 1,8 m do 2,7 m.

 

Kształt niecki może być dowolny, ale warto pamiętać, że standardowe, czyli prostokątne, owalne, ósemkowe oraz w kształcie koła są dużo tańsze od nieregularnych.

Z czego niecka

Baseny budowane metodą tradycyjną mają nieckę żelbetową monolityczną. Elementy niecki betonuje się w deskowaniu tradycyjnym, rozbieralnym lub tzw. traconym, czyli pozostawianym w gruncie po związaniu betonu (takiego deskowania się nie rozbiera). Basenowi budowanemu tą metodą łatwo nadać dowolny kształt. Monolityczna niecka żelbetowa jest najtrwalsza, ale jednocześnie najdroższa. Ściany basenu można też zbudować z bloczków betonowych. Nieckę wykańcza się płytkami ceramicznymi, laminatem lub folią.

 

Jeśli decyzja o postawieniu basenu zapadła w trakcie budowy domu, nieckę może wybudować ekipa wznosząca budynek: dzięki temu znacznie ograniczy się koszty budowy basenu.

 

Na rynku dostępne są również baseny o kon-strukcji niecki w szalunku aktywnym z polipropylenu z kompaktową grupą urządzeń zwaną grupą filtrującą. Szalunek aktywny to moduł o wysokości 120 cm i szerokości 25 cm z zamocowaną na górze listwą do mocowania folii. Zmontowane panele długości od 0,5 do 2 m, proste lub zaokrąglone, dostarcza się bezpośrednio na miejsce budowy i składa z nich nieckę basenu. Po ułożeniu zbrojenia ścian i dna basenu całość się betonuje.

 

Niecka basenu może być też wykonana z laminatu i wstawiona do wykopu, na którego dnie wykonana jest wylewka betonowa. Przestrzeń między wykopem a ściankami basenu wypełnia się mieszanką piasku z cementem, wsypywaną stopniowo z równoczesnym napełnianiem niecki wodą. Baseny z laminatu są odporne na promieniowanie UV i mróz. Niecka może być wykonana z jednego elementu lub złożona z kilku prefabrykatów, które łączy się na budowie.

 

 

Olimpia Wolf

Pełny artykuł w PDF: Basen