W domach jednorodzinnych dominują małe systemy fotowoltaiczne o mocy zainstalowanej 3–5 kWp. Przyczyn jest kilka. Najczęściej podaje się koszty inwestycyjne. Orientacyjnie można przyjąć, że wynoszą 4000–6000 zł/kWp, jak na krajowe realia są więc niemałe. Cena jednostkowa przy tym nieco spada wraz ze wzrostem wielkości instalacji, bo pewne koszty (choćby robocizna) pozostają stałe.
Ważniejsze są chyba jednak obowiązujące zasady rozliczania za energię elektryczną, kiedy jej chwilowe nadmiary oddajemy do sieci. Omówimy je dokładniej nieco dalej, ale cały system opiera się na rozliczaniu bilansowym – za każdą 1 kWh energii wprowadzonej do sieci możemy potem odebrać 0,8 kWh. Za to nie mamy możliwości sprzedaży. Dlatego jeżeli przesadzimy z wielkością systemu, nic nam to nie da, bo energia po prostu przepadnie.
ILE ZUŻYWAMY, ILE WYTWARZAMY?
W ciągu roku w domu jednorodzinnym zamieszkanym przez 4 osoby zużywamy przeciętnie 4–6 MWh energii elektrycznej. Inaczej to 4000–6000 kWh, do których to jednostek jesteśmy przyzwyczajeni. Jednak różnice w zapotrzebowaniu mogą być bardzo duże. Precyzyjnie potrafią określić zużycie prądu tylko ci, którzy już mieszkają w domu od dłuższego czasu i mogą sprawdzić wskazania licznika oraz rachunki. Dopiero budującym pozostaje oprzeć się na wartościach typowych, z uwzględnieniem planowanych bardziej prądożernych urządzeń, takich jak klimatyzatory. Będzie to podstawą do wyznaczenia pożądanej wielkości instalacji fotowoltaicznej. Tak, żeby przy bilansowym rozliczaniu zbliżyć się do zera.
Jarosław Antkiewicz
fot. Hewalex
