Projekt domu dla pięcioosobowej rodziny wymagał wielu przeróbek!

Spośród bogatej oferty projektów katalogowych para wyselekcjonowała trzy, a z nich - ten najodpowiedniejszy. Choć nie zamierzała mieszkać z rodzicami, wybrała dwukondygnacyjny budynek z tradycyjną bryłą i mansardowym dachem oraz dwoma osobnymi wejściami i strefami mieszkalnymi. W mniejszej, ulokowanej na części parteru i zawierającej dwa pokoje (w tym jeden z aneksem kuchennym), urządziła pokój gościnny oraz pracownię malarską dla Niki i muzyczną dla Jarka, który ma profesjonalny sprzęt do słuchania muzyki i syna, który gra na gitarze. To idealne miejsce do rozwijania zainteresowań - świetnie się sprawdza, bez niego dom nie byłby funkcjonalny.

PROJEKT DOMU - PRZERÓBKI MAŁE I DUŻE

Do głównego mieszkania, rozciągającego się na dwóch kondygnacjach, dodali pomieszczenia i elementy, których wyjściowy plan nie przewidywał, a które uznali za absolutnie niezbędne. W bryle budynku koniecznie chcieli mieć garaż na 2 samochody. Przypuszczali, że balkon usytuowany z tyłu na poziomie poddasza i przy sypialniach - nie będzie pięcioosobowej rodzinie tak przydatny, jak obszerna zadaszona weranda dostępna z salonu na parterze. Zlikwidowali więc balkon na jej korzyć. Natomiast w samym salonie brakowało im kominka.

Do zaplanowanej dwukondygnacyjnej bryły domu Nika i Jarek dodali przestronną werandę, natomiast zrezygnowali z balkonu przy sypialniach na poddaszu. Okładzina z drewna na ścianie harmonizuje z drewnianą konstrukcją jadalni na powietrzu.

Weranda, z dużym pełnym dachem, ma powierzchnię 30 m2. Jest dostatecznie wygodna dla pięcioosobowej rodziny, lecz gdy przybywają goście staje się za ciasna.

- Dodając do bryły garaż i werandę, mogliśmy ulokować je jedynie z przodu i z tyłu budynku - opowiada Nika. - Taki układ wynikał po prostu z podłużnego kształtu działki. Choć jest duża, ma szerokość tylko 25 m przy długości 100 m, co nie pozwalało na rozbudowanie domu na boki. Dziś z pewnością wybrałabym posesję bardziej kwadratową, z większą przestrzenią wokół zabudowań. Kupującym ziemię radzę zwrócić na to uwagę.

Mamy troje dzieci oraz koty i psy, więc podczas przeprojektowywania domu położyłam szczególny nacisk na poprawienie jego funkcjonalności. Dlatego garaż ma aż 54 m2 i aneks gospodarczy - wszyscy uprawiamy sporty letnie i zimowe, potrzebujemy miejsca do przechowywania rozmaitego osprzętu. Zadbałam, żeby weranda z widokiem na ogród była dostatecznie przestronna, zajmuje 30 m2. Postawiliśmy ją z drewna i zadaszyliśmy pełnym dachem, uzyskując przewiewną i zawsze zacienioną jadalnię na powietrzu. Zgodnie z naszym życzeniem architektka doprojektowała w salonie komin do kominka, a my zbudowaliśmy przy nim tradycyjne otwarte palenisko. Zmieniła jeszcze układ ścian w strefie dziennej na parterze, bo zależało nam na otworzeniu kuchni na jadalnię, natomiast odgrodzeniu salonu od wewnętrznego holu i jadalni.

Zdecydowaliśmy się powiększyć spiżarnię, bo robimy dużo przetworów. Dziś ze zmianami poszłabym jeszcze dalej, bo z perspektywy czasu widzę pewne braki. Na przykład żałuję, że nie podnieśliśmy ścianek kolankowych na poddaszu. Z wyższymi sypialnie byłyby znacznie wygodniejsze - nie wykluczam, że wybierając projekt domu dzisiaj, wybrałabym pełne piętro i płaski dach. Kolejna sprawa - rano odczuwamy brak drugiej łazienki na poddaszu, niektórym domownikom jest za daleko do łazienki na parterze.

Najbardziej doskwiera mi jednak brak oddzielonego wiatrołapu, szczególnie jeśli chodzi o przechowywanie dużej ilości obuwia i wierzchniej odzieży. Przy obecnym układzie wnętrz, przebieramy się… w centrum domu. Siłą rzeczy hol-szatnia jest pomieszczeniem brudnym - wchodzimy do niego w butach, często mokrych lub zabłoconych. Oczywiście często sprzątam, ponieważ przebiegają przez niego główne trasy komunikacyjne - staram się uniknąć roznoszenia brudu do pokojów. Lokalizację holu oceniam jednak jako niekomfortową.

- Z powodu dużego ruchu w holu zdecydowaliśmy się, z żoną, postawić ścianę działową na jego granicy z salonem - mówi Jarek. - Przegroda przydaje się również, gdy część domowników ogląda telewizję w salonie, a reszta korzysta z urządzeń w kuchni, albo rozmawia w jadalni. W saloniku osłoniętym ścianami jest przytulnie i cicho. Taki układ nie sprawdza się natomiast, kiedy rozpalamy ogień w kominku. Wtedy jest tu za gorąco. Po wyprowadzeniu się dzieci planujemy otworzenie przestrzeni. Ogólnie nie żałujemy zamknięcia strefy dziennej, staraliśmy się przewidzieć różne potrzeby domowników i sytuacje. W wyjściowym projekcie była otwarta, teraz jej części są wydzielone i bardziej przytulne.

Projekt: Agrobisp Wanda Wendorff, adaptacja projektu Elżbieta Dębek; Rzut parteru i rzut parteru po zmianach

BUDOWA DOMU DLA PIĘCIOOSOBOWEJ RODZINY

W fazie budowy domu Jarek starannie dobierał materiały budowlane i wykończeniowe. Od razu postanowił, że dwuwarstwowe ściany domu na wsi zaizoluje termicznie wełną mineralną, nie styropianem - głównie ze względu na jej dobre parametry cieplne oraz ochronę przed uszkodzeniem przez gryzonie. W przypadku materiału na nośną warstwę przegród, wahał się dłużej. Ostatecznie, po rozmowach z fachowcami, zastosował bloczki betonu komórkowego, rezygnując z poryzowanych pustaków ceramicznych, wskazanych w projekcie. Później zlecił wykończenie ścian, po obu stronach, tradycyjnym tynkiem mineralnym, a na poziomie poddasza - obłożenie od zewnątrz okładziną z drewna.

- Z perspektywy czasu nie żałuję, że wybrałem takie materiały - opowiada właściciel. - Ściany są ciepłe, dobrze osiadły w gliniastym gruncie, więc nie pękają. Do wykończenia ich nie wahałem się użyć drewna. Oboje z Niką uważamy, że jest to wspaniały, szlachetny materiał. Co kilka lat jest z nim trochę pracy, ale bez przesady. Tylko raz odnawiałem drewnianą okładzinę, tam gdzie spełzła od słońca, np. na ścianie nad werandą. Konserwuję werandę, najszybciej wyciera się jej podest, a na podłogach w domu - deski podłogowe z drewna sosnowego. Przy licznych domownikach, gościach i zwierzętach to normalny proces. Żadnej renowacji nie wymagają ramy okien, wykonane z trwałego mahoniu.

Budynek wykończono solidnymi materiałami. Dach przykryto dachówką ceramiczną, a jego wysunięty okap podbitką z drewna sosnowego. Podpory w podcieniu wzniesiono z kantówki sosnowej. Natomiast z drewna mahoniowego wykonano ramy okien pionowych (okna mają dwie szyby, między nimi - argon). Stalowe rynny nagrzewają się od słońca, więc w zimie lód w nich zalegający bardzo szybko topnieje.

BUDYNEK DOBRZE WYPOSAŻONY

Lokalna gazownia nie czyniła problemów z doprowadzeniem sieci gazu ziemnego do działki Niki i Jarka oraz ich sąsiadów. Głównie z tej przyczyny nie zamontowali pompy ciepła, ale wpływ na tę decyzję miały także częste awarie napowietrznej sieci elektrycznej (zdarzały się nawet całodobowe). Dom wyposażyli więc w gazowy system grzewczy z kondensacyjnym kotłem, panelowymi grzejnikami na ścianach i wodną podłogówką w pracowni, kuchni, holu, łazienkach, pralni (Nika naciskała, żeby w kuchni zainstalować kuchenkę na gaz, ponieważ to rozwiązanie pozwala na gotowanie bez względu na przerwy w dostawie energii elektrycznej).

- Od początku zamierzaliśmy wyposażyć budynek w wentylację mechaniczną z rekuperatorem i gruntowym wymiennikiem ciepła w postaci rury zakopanej w gruncie i dziś cieszymy się, że tak zrobiliśmy - opowiadają właściciele. - To dobra i bezawaryjna instalacja. Tylko podczas dłuższych upałów poddasze się nagrzewa. W przyszłości być może założymy tu klimatyzację. Bardzo dobrze sprawdza się system centralnego odkurzania. Myślimy też powoli o instalacji fotowoltaicznej, bo prąd jest zbyt drogi.

W domu na wsi potrzebny jest obszerny garaż. Autorka adaptacji projektu dodała go z przodu tradycyjnej bryły. Na ścianie garażu właściciele zawiesili kinkiety, które dobrze oświetlają ścieżkę, poprowadzoną od furtki do głównego wejścia pod podcieniem.

Komin do otwartego kominka doprojektowano na życzenie właścicieli. Palenisko jest tradycyjne otwarte, a kiedy rozpala się w nim ogień, w małym saloniku natychmiast robi się gorąco (rozchodzenie się ciepła ograniczają ściany działowe na granicy salonu i jadalni oraz salonu i holu). W każdym pomieszczeniu wiszą obrazy namalowane przez Nikę.

W przyszłości Nika i Jarek zamierzają zlikwidować ścianę od strony holu, którą celowo postawili ze względu na spory ruch w strefie wejściowej.

Mniejszy kompleks mieszkalny z oddzielnym wejściem od strony ogrodu wykorzystali na pomieszczenia do pracy i rozwoju swoich zainteresowań, np. Nika maluje, Jarek z synem grają na gitarze.

Lilianna Jampolska